Ik ben geen goede vroedvrouw.
Ik ben geen slechte vroedvrouw.
Ik ben geen vroedvrouw.
Het is zo iets alledaags: een woord, een concept. Handig, ook, op feesten en partijen.
En onverwacht gevaarlijk.
Een baken, een houvast, een identiteit. Een lekke reddingsboei, waar ik me aan vastklamp zonder te bedenken dat ik eigenlijk best kan zwemmen. Zonder te merken dat ik kan staan, hier.
Vier maanden lang.
Ik ben geen vroedvrouw.
Ik ben een vroedvrouw.
The finger pointing at the moon, is not the moon.
Waarvoor dank.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten