Om maar met de deur in huis te vallen, en voordat iemand mijn grootspraak over het Jaar van Niet Consumeren ook daadwerkelijk gaat geloven: ik heb zopas ALLE ZEVEN DELEN van Prime Suspect gekocht.
Ik bedoel, wat ik daarvoor heb gekocht, dat kon ik nog goedpraten. Handschoenen voor op de fiets, want het wordt winter nietwaar? Een fietshelm voor Noa is onmisbaar in dit autogekke land, en bovendien werden we er meermalen voorzichtig op aangesproken (het Britse equivalent van ons stevig bij onze oren pakken en ons in het gezicht schreeuwen dat we onverantwoorde ouders zijn). Een schooluniform, waar ik overigens tweedehands broeken bij heb gekocht, vond ik ook nog wel kunnen, anders kreeg ik maar last met de hoofdjuffrouw.
Maar ZEVEN DVD'S? Zeven goede redenen om voorlopig maar even helemaal nergens over te bloggen tot ik wist wat voor atavistische neiging daar z'n kop had opgestoken, vond ik (de achtste reden was mijn winterdepressie, waarover voorlopig wel weer even genoeg).
Nou, daar komt-ie dan, de reden om ZEVEN DVD's te kopen: ik weet het niet. Echt niet. Het laatste dat me bijstaat is dat het begon als een plan voor een kadootje, en dat ik even op Amazon.com ging kijken. Een kwartier later was het onheil geschied. En nu druppelen ze dus stuk voor stuk binnen met de post, elk pakketje een kleine ode aan mijn slappe knieen. Het enige dat ik kan verzinnen is dat het een aanval was van pure hebzucht, waarvoor ik tijdelijk mijn betere zelf het zwijgen opgelegd heb.
Ik krijg bijna zin om het hele project maar te termineren. Maar ik doe het niet. Want het is zo verschrikkelijk leerzaam allemaal dat ik een beetje schaamte maar op de koop toe moet nemen.
Maar reken maar dat ik ze ook echt ga weggeven, die zeven. Want elke keer dat ik de kamer inkom kijken ze me aan. En dan beginnen ze te lachen. Eerst een beetje besmuikt, maar dan steeds harder en harder, en als ik de deur achter me dichtgegooid heb hoor ik ze op de gang nog nahikken. Waarna zachtjes mijn lief begint te schuddebuiken...
1 opmerking:
all right, my turn (as a fallen Roman Catholic, I LOVE confession time): i bought a Knippie Idee magazine last week. because i obviously don't have enough patterns (only 7 books and a big pile of magazines or so) for children's clothes (which i still cannot make). because in that particular Knippie Idee there was the pattern for a cute knitted cardigan (quite similar in fact to quite a few of the knitted cardigans in my many knitting books)(and which i won't have the time to knit due to many other knitting projects which have to be finished first)(and which she wouldn't wear anyway even if i were to make it, because she doesn't wear much of what i knit). because in that particular Knippie Idee was a special deal: if i get a one-year subscription to Knippie Idee RIGHT NOW, i will get (FOR FREE!) a book of patterns for fun things for the baby room, by Dutch designers. my baby does not have a room. i don't particularly care for Dutch design. i have many books containing patterns for fun things for the baby room. should my baby suddenly acquire a room. because of pure greed. and the utter inability to sit on a train without having SOMETHING TO READ!!!
Een reactie posten