Surplace

Het bakje brood wordt overhandigd, en op de grond leeggekieperd. Er wordt zorgvuldig 1 stukje uitgezocht, dat na een paar minuten peinzend wordt overhandigd aan de zwaan. Dan gaan er vijf brokken tegelijk het water in, maar zo dichtbij dat de eenden niet voorbij de zwaan durven en ook de zwaan een beetje voorzichtig is. Pauze. Hij draait zich om, en ziet acht duiven dansen rond het hoopje brood. Hij rent erop af. Gefladder. Ze strijken een eindje verderop neer. Weer stuift hij op ze af, weer vliegen ze op, de slimsten terug naar het inmiddels verlaten heuveltje voedsel wat hem niet opvalt want hij is te druk met de anderen te verjagen. Dit gaat een tijdje zo door. De eenden wachten ondertussen geduldig, de zwaan bewaakt de voorste linie. Dan herinnert hij zich opeens wat hij aan het doen was en de zwaan krijgt nu meerdere hapjes achter elkaar van het inmiddels flink gesloken bergje kruimels. De hoopvolle eenden kwekken wat op de achtergrond, maar zowel hij als de zwaan hebben geen medelijden en slechts aandacht voor elkaar.
Als het brood op is en alle duiven verjaagd gaan we naar huis. Op de fiets verheugt hij zich op een koekje en een sapje, (want als je twee bent komt alles in maat S).

Ik kijk, ik leer. En soms droom ik van iemand die ook voor mij de dag opdeelt in hapklare stukjes van tien minuten. Zodat ik net zo op kan gaan in het leven als hij. Maar ik zal het wel weer zelf moeten doen.