De herfst in mijn hoofd

Ik sta pompoensoep te maken en realiseer me dat van alle seizoenen ik het meest houd van de herfst. Of heb ik dat bij elk seizoen? Van de zomer me helemaal zat gegeten aan frambozen, aardbeien en kersen, in de lente (voor het eerst een tuin!) bij elk opkomend plantje gezeten met een kopje koffie in de hand, me steeds weer laten verrassen door te vergeten wat ik ook weer gezaaid had. Heeft trouwens nog aardig wat onkruid opgeleverd want met zulk tuinbeleid is het lastig wieden... Alleen de winter, daar moet ik altijd even inkomen geloof ik, vooral nu het al jaren niet meer echt gesneeuwd heeft.

Hoe dan ook, herfst. Er zat een late hommel op het struikje herfstasters achter het huis. In de zomer zijn het er zo veel, daarom viel me ineens op dat deze nog maar in zijn eentje was. Ook de wespen heb ik al even niet gezien, en nou moet ik denken aan de prachtige nesten die ze nu vast aan het maken zijn, rond- en rondgaande gangen van heel dun papier, verstopt in een hoekje. Ga gauw kijken in ons schuurtje want hoe mooi ook, ze mogen niet blijven!

En het is ook zo heerlijk om weer een herfsttafeltje te maken met alle schatten die je nu zomaar op het fietspad vindt. Met Noa bezig om vruchten en herfstbladeren bij elkaar te zoeken. En de naam erbij vinden natuurlijk, dat is nog het moeilijkst. Kastanjes, beukenoten, esdoornhelikopters (ook heel erg in trek als speelgoed), iepebolletjes, en vruchten van de plataan. Vroeg me al lang af van welke boom die gekke bollen nou kwamen maar sinds ik een Brits meisje die de 'pompom tree ' hoorde noemen vergeet ik dat dus nooit meer.

En dan de kaarsen weer neerzetten, die mogen straks weer aan, ben benieuwd of Tycho er al aan toe is er ook één aan te steken, en de warme kleren voor de kinderen uitzoeken, wat past ze nog, wat hebben we nodig (daarover een andere keer meer, dat wordt nog een probleem op zich). O en de frustraties en het zelfverwijt over knutsel ik wel genoeg met ze, en schilderen, en tekenen enzo, die kunnen ook de deur uit want hoe kon ik dat nou vergeten, daar wordt het nu pas echt weer weer voor...

En alsof het zo moest zijn, vanochtend via de post van een lieve vriendin ook nog een prachtig boek gekregen met platen voor alle seizoenen...