Ach, al die sinterklaasstress. Zo uit gesprekken her en der blijkt dat het slechts een kwestie van tijd kan zijn tot dit woord in de Dikke Van Dale staat. Daarna is ook het zo fijn opruimen voor Kerst!
Eerst een week helemaal niets. Alleen maar troep weg, troep die al tijden op stapeltjes her en der ligt, en op hoopjes, en in hoeken. Een week waarin Sinterklaas terug is naar Spanje en Kerst nog niet in de lucht.
En dan eindelijk de boom, en dat dan vieren met Gluhwijn en chocolademelk. En met mincepies en (met fraaie donkere mannenstem gezongen) Christmas Carols. Want we integreren inmiddels natuurlijk wel een beetje, hier. En Kerststukjes maken, de adventskaarsen versieren, die vermaledijde kerstfiguren afmaken, en sneeuwvlokken maken.
Maar dit, dit is toch echt het mooiste. Iets waardoor ik elke dag tientallen keren tot stilstand gebracht wordt, in een moment even alleen maar hier en nu:
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten