Hoofd Vingers en Tenen

En dan denk je nu natuurlijk, waar is het hoofd dan?

Antwoord: je ziet alleen de handen van het Hoofd. Die grote, met de schaar erin. Over het algemeen wordt in dit huis het werk eerlijk verdeeld, tussen de volwassenen, dan. Met 1 uitzondering: Sinds Noa geboren is, heeft mijn lief de baan Hoofd Vingers en Tenen toegeworpen gekregen. Want ik durf dat niet hoor, ik ben veel te bang dat ik in een moment van onoplettendheid (en daar heb ik er heel veel van) zo'n klein garnalenvingertje afknip. Au. En dus heeft hij nu in zijn eentje de verantwoordelijkheid voor maar liefst veertig vingers en veertig tenen. En het groeit maar door!

Meet Joe

Hij is nog alleen. Een beetje verdwaasd wel, want vrouw zwanger en hoe kan dat nou? Ze komt eraan, zei ze. Gaat niet zo hard, met die dikke buik.
En ik ben inmiddels (net op tijd) klaar met alle sjaals en mutsen voor de winter en heb de tweede warme wintersok voor Tycho even in de ijskast gezet. Om te zorgen dat het gezelschap op tijd compleet is. Als de pyama's en schorten die de Sint heeft besteld natuurlijk geen roet in het eten gooien. Zucht. Enorm leuk die projecten, maar ergens onderweg verliezen ze bij mij altijd de spontane vrijblijvendheid en worden het klussen. Pianospelen heeft ook z'n charme.

Misverstand

De foto bij het voorgaande bericht heette heel even 'Mama, bij Noa'. In die categorie hebben we ook: 'Mama, ik heb een weg gevonden om dit aan elkaar te plakken', en 'Ik ben vandaag bij een soort of kerk geweest'. Het schijnt verder dat wat ik dacht dat nog een soort Haagse R was, een authentiek Engels accent is. Niet makkelijk hoor, om dat Nederlands een beetje zuiver te houden alhier.

En voor Mette blijkt het ook lastig. Kijk maar, hoe ze Tycho's frequente uitroep 'Mama, Mette moet in de box!!!' interpreteert:

Mama (door Noa)

Herfstwandeling